|
Shimon Peres urodził się 2 sierpnia 1923
roku na Białorusi (wówczas w Polsce), jako Szymon Perske.
------- Palestyna -------
- W 1934 roku wyemigrował z rodziną do Palestyny,
będącej wówczas
pod
brytyjskim mandatem. Zamieszkali w Tel Awiwie.
*
Peres został organizatorem młodzieżowego ruchu robotniczo-
syjonistycznego
Hanoar Haoved w Tel Awiwie. W 1943 roku został
sekretarzem
generalnym ruchu.
*
W dziewiątej klasie porzucił gimnazjum i wyjechał do szkoły
rolniczej w
osadzie
Ben Shemen. Następnie uczył się w kibucu Geva i został
wysłany
do kibucu Alumot, w Dolnej Galilei.
*
W 1945 roku poślubił Sonye Gelman i ma z nią dwie córki i syna.
*
Został członkiem młodzieżowego ruchu robotniczego Histadrut
i w 1946
roku
pojechał jako delegat na XXII Światowy Kongres Syjonistyczny.
Spotkał
tam Dawida
Ben-Guriona i poparł jego plan stworzenia
żydowskiego
państwa w Palestynie.
- W 1947 roku Peres wstąpił do żydowskiej
podziemnej organizacji militarnej
Haganah
i w 1948 roku wziął udział w Wojnie o Niepodległość Izraela.
------- Kariera zawodowa -------
- W 1948 roku Peres rozpoczął pracę w departamencie
marynarki w
Ministerstwie
Obrony. Odpowiadał za szkolenie personel i zaopatrzenie.
*
W 1950 roku był członkiem izraelskiej delegacji, która udała
się do Stanów
Zjednoczonych.
*
Ukończył Uniwersytet Harvard na kierunku socjologii i prawa.
*
W 1952 roku Shimon Peres został wicedyrektorem w Ministerstwie
Obrony.
*
W 1953 roku, w wieku 29 lat został najmłodszym dyrektorem
generalnym
w Ministerstwie Obrony (do 1959 r.).
*
Peres przyczynił się do założenia licznych zakładów izraelskiego
przemysłu
zbrojeniowego.
Szczególnie mocno popierał rozwój lotnictwa.
*
Uczestniczył w negocjacjach i zakupie francuskich myśliwców
Dassault
Mirage
III. Wiedział i być może uczestniczył w negocjacjach z Francuzami
o
budowie reaktora jądrowego w Dimona, na pustyni Negew.
*
W 1956 roku zawarł trójstronne porozumienie pomiędzy Izraelem,
Wielką
Brytanią
a Francją, dotyczące współdziałania wojskowego podczas
kryzysu
sueskiego w 1956 roku.
------- kariera polityczna -------
- W listopadzie 1959 roku w wyborach do czwartego
Knesetu, Shimon Peres
dostał
się do parlamentu z ramienia lewicowej partii Mapai.
*
Od 21 grudnia 1959 roku Peres pełnił obowiązki wiceministra
obrony
w
rządzie Dawida
Ben-Guriona.
*
Nadal kładł nacisk na rozwój przemysłu lotniczego, zakupując
technologię
i
sprzęt wojskowy we Francji. Wspierał badania naukowe nad izraelską
bronią
nuklearną.
- W sierpniu 1961 roku w wyborach do piątego
Knesetu, Shimon Peres
dostał
się do parlamentu z ramienia lewicowej partii Mapai.
*
Od 6 listopada 1961 roku Peres pełnił obowiązki wiceministra
obrony
w
rządzie Dawida
Ben-Guriona. Ben-Gurion w 1963 roku wycofał się z
życia
politycznego z przyczyn osobistych.
*
W rządzie Levi
Eshkola, Peres pełnił obowiązki wiceministra obrony od
1
lipca 1963 roku do 25 maja 1965 roku. Rząd upadł w wyniku żądania
Davida
Ben-Guriona by specjalna komisja dochodzeniowa zbadała tzw.
Aferę
Lavona (Pinhas Lavon był ministrem obrony w latach 1954-1955
i
odpowiadał
za aferę szpiegowską w Egipcie w 1954 r.).
*
W czerwcu 1965 roku Shimon Peres dołączył do Dawida
Ben-Guriona,
który
odmówił uznania Pinhasa Lavona niewinnym bez sądowej komisji
dochodzeniowej.
Na znak protestu wystąpili z partii Mapai
i założyli
nową
partię polityczną Rafi.
*
Shimon Peres został zastępcą sekretarza generalnego partii Rafi.
- W listopadzie 1965 roku w wyborach do szóstego
Knesetu, Shimon Peres
dostał
się do parlamentu z ramienia lewicowej partii Rafi.
*
Spór o komisję dochodzeniową w sprawie afery Lavona trwał aż
do
1967
roku, kiedy to wzrost zagrożenia arabskiego zjednoczył
skłóconych
polityków.
*
5 czerwca 1967 roku, w przeddzień wybuchu Wojny Sześciodniowej,
Rafi
przyłączyła
się do koalicji rządu jedności narodowej wraz z Mapai
i
Ahdut
Ha'voda.
*
21 stycznia 1968 roku Rafi
wraz z Maarach (Mapai
i Ahdut
Ha'voda)
wspólnie
założyły (przed wyborami do siódmego Knessetu) listę
wyborczą
pod nazwą Zjednoczenie
Pracy.
*
Shimon Peres został zastępcą sekretarza generalnego Zjednoczenia
Pracy.
- W październiku 1969 roku w wyborach do
siódmego Knesetu, Shimon Peres
dostał
się do parlamentu z ramienia Zjednoczenia
Pracy.
*
W rządzie Goldy
Meir, Shimon Peres pełnił obowiązki ministra bez teki
(do
22 grudnia 1969 r.), ministra absorpcji imigracji (od 22 grudnia
1969
r. do 27 lipca 1970 r.), ministra transportu (od 1 września
1970
r.) oraz ministra łączności (od 1 września 1970 r.).
- W grudniu 1973 roku w wyborach do ósmego
Knesetu, Shimon Peres
dostał
się do parlamentu z ramienia Zjednoczenia
Pracy.
*
W rządzie Goldy
Meir, Shimon Peres pełnił obowiązki ministra informacji.
Rząd
upadł w kwietnia 1974 roku, w wyniku ogłoszenia raportu Komisji
Agranata,
która badała tło wybuchu Wojny Jom Kippur.
*
W rządzie Itzhaka
Rabina, Shimon Peres pełnił obowiązki ministra
obrony.
*
Peres przeprowadził reorganizację izraelskiej armii, dostosowując
ją do
nowych
warunków wojny na Bliskim Wschodzie. Prowadził negocjacje z
zakupie
nowych technologii wojskowych i zakupił nowy sprzęt dla armii.
*
W 1975 roku uczestniczył w rozmowach pokojowych z Egiptem.
*
22 grudnia 1976 roku Itzhak Rabin podał się do dymisji, gdy
okazało się,
iż
jego żona, Leah, posiadała nielegalne zagraniczne konta bankowe.
*
Shimon Peres zastąpił Itzhaka Rabina w obowiązkach premiera
do
czasu
wyborów parlamentarnych.
*
Shimon Peres został przywódcą Zjednoczenia
Pracy (do 1992 r.).
Równocześnie
był również wiceprezydentem Międzynarodówki
Socjalistycznej.
- W maju 1977 roku w wyborach do dziewiątego
Knesetu, Shimon Peres
dostał
się do parlamentu z ramienia Zjednoczenia
Pracy.
*
Shimon Peres pracował w komitecie spraw zagranicznych i obrony.
- W czerwcu 1981 roku w wyborach do dziesiątego
Knesetu, Shimon Peres
dostał
się do parlamentu z ramienia Zjednoczenia
Pracy.
*
Shimon Peres pracował w komitecie spraw zagranicznych i obrony.
- W lipcu 1984 roku w wyborach do jedenastego
Knesetu, Shimon Peres
dostał
się do parlamentu z ramienia Zjednoczenia
Pracy. Zjednoczenie Pracy
i
Likud
otrzymały zbliżoną liczbę głosów, dlatego zawarto porozumienie
koalicyjne
i urząd premiera miał ulegać rotacji.
*
13 września 1984 roku Shimon Peres został premierem. Pełnił
obowiązki
do 20 października 1986 roku. Dodatkowo pełnił obowiązki
ministra
spraw wewnętrznych (do 24 grudnia 1984 r.) oraz ministra
religii
(do 23 grudnia 1984 r.).
*
10 czerwca 1985 roku Peres całkowicie wycofał izraelskie wojska
z Libanu,
pozostawiając
jedynie wąski przygraniczny pas bezpieczeństwa,
obsadzony
przez Armię Południowego Libanu.
*
W sprawach wewnętrznych Peres walczył z kryzysem gospodarczym,
przeprowadzając
dewaluację szekla, zamrażając płace i ceny,
zmniejszając
rządowe dotacje oraz przeprowadzając głębokie cięcia w
budżecie
obrony. Dzięki tak radykalnej reformie zmniejszono poziom
inflacji
z 400% do 16%.
*
W lipcu 1985 roku Stany Zjednoczone udzieliły 1.5 mld USD wsparcia
finansowego
dla programu reform w Izraelu.
*
W rządzie Itzhaka
Shamira, Shimon Peres pełnił obowiązki
wicepremiera
oraz ministra spraw zagranicznych.
- W listopadzie 1988 roku w wyborach do dwunastego
Knesetu, Shimon Peres
dostał
się do parlamentu z ramienia Zjednoczenia
Pracy. Zjednoczenie Pracy
i
Likud
utworzyły wielką koalicję rządową.
*
W rządzie Itzhaka
Shamira, Shimon Peres pełnił obowiązki
wicepremiera
oraz ministra finansów. Dodatkowo pracował w
komitecie
spraw zagranicznych.
*
Rząd jedności narodowej był podzielony na tle różnicy zdań odnośnie
sposobu
prowadzenia negocjacji, natury zawartego porozumienia i
celów
do których powinien dążyć Izrael.
*
W marcu 1990 roku Shimon Peres podjął nieudaną próbę utworzenia
własnego
rządu, opartego na koalicji Zjednoczenia
Pracy i kilku
niewielkich
ugrupowań lewicowych i religijnych.
Z
tego powodu, 15 marcu 1990 roku Peres ustąpił z rządu.
*
Na początku 1992 roku rozpadła się koalicja Zjednoczenia
Pracy. Nowym
przywódcą
Izraelskiej
Partii Pracy został Itzhak
Rabin (do 1995 r.).
- W czerwcu 1992 roku w wyborach do trzynastego
Knesetu, Shimon Peres
dostał
się do parlamentu z ramienia Izraelskiej
Partii Pracy.
*
W rządzie Itzhaka
Rabina, Shimon Peres pełnił obowiązki ministra
spraw
zagranicznych i ministra obrony (do 4 listopada 1995 r.).
*
Peres uczestniczył w negocjacjach z Palestyńczykami, zakończonych
podpisaniem
13 września 1993 roku Deklaracji Zasad w Oslo.
Na
jej podstawie przyznano autonomię Strefie Gazy i miastu Jerycho.
W
zamian
Organizacja Wyzwolenia Palestyny (OWP) wyrzekła
się przemocy i
uznała
istnienie państwa Izrael.
*
26 października 1994 roku Izrael podpisał porozumienie pokojowe
z
Jordanią.
*
10 grudnia 1994 roku Itzhak
Rabin, Jaser
Arafat i Shimon Peres zostali
laureatami
Pokojowej Nagrody Nobla.
*
Gdy 4 listopada 1995 roku żydowski fanatyk religijny Jigal Amir
zamordował
Itzhaka Rabina, nowym premierem został Shimon Peres.
Pełnił
on równocześnie obowiązki ministra obrony.
*
W tym krótkim okresie czasu do wyborów parlamentarnych, Peres
zmagał
się
z narastającym palestyńskim terrorem i nieustannie popierał
proces
pokojowy.
*
Peres promował rozwój Internetu w Izraelu. Między innymi założył
pierwszą
oficjalną stronę internetową premiera.
*
W wewnętrznych wyborach, w 1995 roku Shimon Peres został nowym
przywódcą
Izraelskiej
Partii Pracy (do 1997 r.).
- W maju 1996 roku w wyborach do czternastego
Knesetu, Shimon Peres
dostał
się do parlamentu z ramienia Izraelskiej
Partii Pracy.
*
Shimon Peres pracował w komitecie spraw zagranicznych i obrony.
*
W 1997 roku Peres nie wystartował w wewnętrznych wyborach na
przewodniczącego
Izraelskiej
Partii Pracy.
*
W 1999 roku Partia Pracy zawiązała sojusz polityczny
z lewicową religijno
-syjonistyczną
partią Meimad. Powstały sojusz nazywał się Partia
Pracy
-Meimad.
- W maju 1999 roku w wyborach do piętnastego
Knesetu, Shimon Peres
dostał
się do parlamentu z ramienia
Partii Pracy-Meimad.
*
W rządzie Ehuda
Baraka, Shimon Peres pełnił obowiązki ministra
współpracy
regionalnej. Rząd upadł na początku 2001 roku z powodu
kwestii
związanych z bezpieczeństwem po wybuchu drugiej Intifady.
*
W październiku 1997 roku otworzył Peres Center for Peace
w izraelsko-
arabskiej
współpracy (http://www.peres-center.org/).
*
W lipcu 2000 roku Peres wystartował w wyborach na prezydenta
Izraela,
jednak
przegrał na rzecz kandydata partii Likud,
Moshe Katsava.
*
W rządzie Ariela
Szarona, Shimon Peres pełnił obowiązki wicepremiera
oraz
ministra spraw zagranicznych.
*
2 listopada 2002 roku Partia
Pracy-Meimad i Shimon Peres wystąpili z
rządu.
- W styczniu 2003 roku w wyborach do szesnastego
Knesetu, Shimon Peres
dostał
się do parlamentu z ramienia
Partii Pracy-Meimad.
*
W rządzie Ariela
Szarona, Shimon Peres pełnił obowiązki wicepremiera
(od
10 stycznia 2005 r. do 23 listopada 2005 r.).
Zawarcie
koalicji z Likudem,
miało umożliwić Szaronowi zrealizowanie
planu
ewakuacji żydowskich osiedli ze Strefy Gazy.
*
W 2003 roku Shimon Peres został przewodniczącym Partii
Pracy-Meimad
(do
2005 r.). Opóźniał wewnętrz partyjne wybory nowego
przewodniczącego,
gdyż nie chciał dopuścić do wycofania się Partii
Pracy-
Meimad
z koalicji rządowej, co mogłoby pokrzyżować plany ewakuacji
Strefy
Gazy. Po przegranych wyborach (odbyły się 9 listopada 2005 r.),
Peres
30 listopada 2005 roku wystąpił z Partii
Pracy-Meimad, aby nadal
udzielać
poparcia Arielowi Szaronowi.
*
17 stycznia 2006 r. Shimon Peres zrezygnował z członkostwa w
Knesecie.
Uczynił
to, aby móc wstąpić do partii Kadima.
- W marcu 2006 roku w wyborach do siedemnastego
Knesetu, Shimon Peres
dostał
się do parlamentu z ramienia
Kadima.
*
W rządzie Ehuda
Olmerta, Shimon Peres pełni obowiązki wicepremiera.
- Zmarł w dniu 28 września 2016 roku po
wylewie.
|
