Trzecia "Biała Księga" była dokumentem wydanym przez brytyjski rząd w dniu 17 maja 1939 roku. Został on podpisany przez sekretarza kolonii Malcolma Johna MacDonalda (1901-1981).

Dokument był niezwykle wrogo nastawiono wobec ruchu syjonistycznego i odrzucał obietnice złożone przez Brytyjczyków w Deklaracji Balfoura w 1917 roku.

Brytyjski rząd oświadczał, że w Palestynie obecnie żyje ponad 450 tys. Żydów, co dowodzi, że obietnica Deklaracji Balfoura o utworzeniu państwa żydowskiego została spełniona. Jednocześnie wezwano by w przeciągu 10 lat powstało niepodległe państwo Palestyna, które będzie wspólnie rządzone przez Żydów i Arabów.
    Liczbę nowych żydowskich imigrantów przybywających do Palestyny ograniczono do 75 tys. w przeciągu pierwszych 5 lat. Później limit imigracji powinien być uzgadniany wspólnie ze stroną arabską.

W chwili, gdy w Europie szerzyła się fala antysemityzmu, była to żałośnie mała liczba. Trzecia "Biała Księga" praktycznie zamknęła bramy Palestyny dla Żydów, co w konsekwencji równało się wyrokowi śmierci dla 6 milionów Żydów w Europie.

Sir Winston Churchill (1874-1965) powiedział, że oznacza ona "śmiertelny cios dla narodu żydowskiego".