SZESNASTY  KNESSET  ( 2003 - 2006 )



   -  Państwo Izrael
          -  I Knesset (1949-1951)
          -  II Knesset (1951-1955)
          -  III Knesset (1955-1959)
          -  IV Knesset (1959-1961)
          -  V Knesset (1961-1965)
          -  VI Knesset (1965-1969)
          -  VII Knesset (1969-1973)
          -  VIII Knesset (1973-1977)
          -  IX Knesset (1977-1981)
          -  X Knesset (1981-1984)
          -  XI Knesset (1984-1988)
          -  XII Knesset (1988-1992)
          -  XIII Knesset (1992-1996)
          -  XIV Knesset (1996-1999)
          -  XV Knesset (1999-2003)
       - XVI Knesset
          -  XVII Knesset (2006- )





Zobacz także w Historii:

   -  styczeń-kwiecień 2003 r.
   -  Plan "mapa drogowa"
   -  wrzesień-grudzień 2003 r.
   -  Plan Szarona
   -  styczeń-marzec 2004 r.
   -  kwiecień-czerwiec 2004 r.
   -  lipiec-wrzesień 2004 r.
   -  październik 2004 r.
   -  Śmierć Arafata 2004 r.
   -  Wybory w Autonomii
   -  kwiecień-czerwiec 2005 r.
   -  lipiec-sierpień 2005 r.
   -  Ewakuacja Strefy Gazy
   -  wrzesień-grudzień 2005 r.
   -  styczeń-marzec 2006 r.


 

 

Szesnasty Knesset:
                    Wybory: 28.01.2003 r.
                    Pierwsze posiedzenie: 17.02.2003 r.
                    Liczba wybranych list: 13.

                    Przewodniczący: Reuven Rivlin
                    Zastępcy przewodniczącego: Colette Avital, Abdulmalik Dehamshe,
                                                         Chemi Doron, Yuli-Yoel Edelstein, Gila Finkelstein,
                                                         Nissim Dahan, Moshe Kahlon, Michael Nudelman

                    Sekretarz Powszechny: Arye Hahn

Szesnasty Knesset (2003-2006)
Nazwa listy procent uzyskanych głosów liczba miejsc liczba miejsc przed następnymi wyborami
Likud 29,4 % 38 27
Praca-Meimad (1) 14,5 % 19 21
Shinui 12,3 % 15 2
Shas 8,2 % 11 11
Halchud HaLeumi (2) 5,5 % 7 4
Meretz-Demokratyczny Wybór-Shahar (3) 5,2 % 6 6
Partia Religijno-Narodowa 4,3 % 6 4
Zjednoczony Judaizm Tory (4) 4,2 % 5 0
Hadash-Ta'al (5) 3,0 % 3 2
Am Ehad (1) 2,8 % 3 0
Balad 2,3 % 3 3
Israel Be'aliyah (6) 2,2 % 2 0
Zjednoczona Lista Arabska 2,1 % 2 2
Agudat Israel - 0 3
Degel Hatorah - 0 2
Nowy Narodowy Syjonizm Religijny (7) - 0 2
Syjonizm Liberalizm Równość (8) - 0 1
Kadima (9) - 0 14
Frakcja Świecka (10) - 0 9
Israel Beitenu - 0 4
Habayit Haleumi (11) - 0 2
Arabski Ruch na rzecz Odnowy (5) - 0 1
(1) - Praca-Meimad zmiła nazwę na Praca-Meimad-Am Ehad, gdy Am Ehad dołączył 23 maja 2005.
(2) - Israel Beitenu rozeszło się z Ichud Leumi 1 lutego 2006 (nazwa pozostała z sojuszem Ichud Leumi-Moledet-Tekuma).
(3) - Meretz-Demokratyczny Wybór-Shahar zmienić nazwę na Yahad i Demokratyczny Wybór 27 lipca 2005.
(4) - Zjednoczony Judaizm Tory podzielił się na Agudat Israel i Degel Hatorah 12 stycznia 2005.
(5) - Po odłączeniu się Arabskiego Ruchu na rzecz Odnowienia (Ta'al) 7 lutego 2006, nazwa została zmieniona na Hadash.
(6) - Israel Be'aliyah dołączył do Likudu wkrótce po wyborach 10 marca 2003.
(7) - Nowy Narodowy Syjonizm Religijny założyli posłowie, którzy odłączyli się z Partii Religijno Narodowej 21 marca 2005, początkowo nazwany Hitchabrut.
(8) - Joseph Paritzky opuścił Shinui 18 maja 2005 i założył Syjonizm Liberalizm Równość.
(9) - Kadima odłączyła się od Likudu 23 listopada 2005, początkowo nazwana Achrayut Leumit.
(10) - Frakcja Świecka odłączyła się od Shinui 26 stycznia 2006.
(11) - Habayit Haleumi odłączył się od Frakcji Świeckiej 5 lutego 2006.

 

Wybory do szesnastego Knessetu zdecydowanie wygrał prawicowy Likud, z Arielem Szaronem na czele. Pomimo to parlament nie cieszył się stabilnością - pod koniec kadencji zwycięski Likud podzielił się na dwie grupy parlamentarne - Likud i Kadima.

Szesnasty Knesset prowadził energiczną działalność ustawodawczą w wymiarze sprawiedliwości, dążąc w kierunku uchwalenia konstytucji. Chociaż praca nie została ukończona, to uczyniono w tym kierunku znaczący postęp. Ten okres charakteryzował się także radykalnymi zmianami politycznymi związanymi z planem wycofania się ze Strefy Gazy i Samarii. Przeprowadzono także reformę systemu oświatowego i zmieniono politykę gospodarczą.
    Pomimo tak dużej aktywności, szesnasty Knesset posiadał najsłabsze poparcie społeczne od 1949 roku. Było to wynikiem licznych afer i zarzutów stawianych parlamentarzystom. Największym skandalem było nocne wezwanie policji do Knessetu przez posła Reuvena Rivlina (18 maja 2003 r.). Po tym skandalu wprowadzono nowy elektroniczny system liczenia głosów i utworzono publiczny komitet, na czele ktorego stanął emerytowany sędzia Sądu Najwyższego prof. Yitzhak Zamir. Sporządził on projekt norm etycznych dla parlamentarzystów.

Na początku zimy 2004 roku, kanał telewizyjny la Manche rozpoczął transmisje obrad Knessetu.

 

 

Trzydziesty rząd został sformowany przez Ariela Szarona w dniu 28 lutego 2003 roku. Członkami koalicji rządowej byli: Likud, Shinui, Ichud Leumi i Partia Religijno Narodowa (NRP dołączyła 3 marca 2003 r.). Z powodu sporu wokół planu Szarona z rządu odeszły: Ichud Leumi (6 czerwca 2004 r.) i Partia Religijno Narodowa (11 listopada 2004 r.). Z powodu sporu wokół budżetu odszedł Shinui (4 grudnia 2004 r.). Partia Pracy-Meimad przystąpiła do rządu 10 stycznia 2005 roku i odeszła 23 listopada 2005 roku. Agudat Israel przyłączyła się do rządu 30 marca 2005 roku. 23 listopada 2005 roku premier Ariel Szaron z grupą ministrów i parlamentarzystów odłączył się z Likudu i założył Achrayut Leumit, która 17 stycznia 2006 roku zmieniła nazwę na Kadima. Po chorobie Szarona, na jego zastępcę został wyznaczony Ehud Olmert.

 

 

źródło materiałów: Knesset




Na poczatek

  Izrael Kultura Historia Turystyka Pomoc duchowa Żydzi w Polsce Czasy i Fakty

Copyright ©2006 by Gedeon