Wydaje się, że Adelbert stał się Członkiem Gwiezdnym około roku 745, a jego specjalnym pomocnikiem był Klemens. Razem z Wirgiliuszem, Irlandczykiem, oni sprzeciwiali się papieskiemu zepsuciu, absolutyzmowi i obowiązkowemu celibatowi księży.
    Kiedy błąd o spowiedzi ustnej zaczął przeważać, Adelbert obalił go, utrzymując, iż nie jest konieczne wyznawanie swoich grzechów komukolwiek oprócz Boga. Jedynym wyjątkiem od tego są grzechy popełnione przeciwko drugiemu człowiekowi, któremu powinny być one wyznane i za które należy przeprosić. Sprzeciwiając się doktrynie o wiecznych mękach dla wszystkich, którzy w obecnym życiu nie przyjmują Chrystusa, głosił on przyszłą próbę. Sprzeciwiając się błędowi, iż tradycja i ojcowie kościoła są źródłem i zasadą wiary, zdecydowanie opowiadał się za Biblią jako jedynym źródłem wiary i główną zasadą postępowania.

W ten sposób jako część Gwiazdy Pergameńskiej, Adelbert rzucił dużo światła na Pismo Święte w coraz ciemniejszym okresie historii Kościoła.

- informacje zaczerpnięte z miesięcznika religijnego "Teraźniejsza Prawda" nr 477.