Ostatnim członkiem gwiezdnym tiatyrskiego okresu Kościoła był Robert Grosseteste. Urodził się on w Suffolk, w Anglii, w około 1175 roku, lecz niewiele wiadomo o jego młodości. Od wczesnego wieku męskiego przejawiał niezwykłe zdolności scholastyczne i został wysoce cenionym nauczycielem w Oxfordzie, poważanym we wszystkich edukacyjnych i religijnych instytucjach za jego czasu.

Poważna choroba około roku 1232 najwyraźniej wzbudziła w nim troskę o swoje własne dobro i doprowadziła do jego wycofania się ze świeckich zajęć, by oddać się zupełnie życiu religijnemu. Przed rokiem 1235 został wyświęcony na biskupa w Lincoln i od samego początku sprawowania swego biskupiego urzędu gorliwie przystąpił do reformacji swojej diecezji, największej w Anglii. Oczyścił ją z mnogich beneficjów, określił obowiązki duchowieństwa i ostro krytykował jego niemoralność i chciwość. Potępiał papieskie "dyspensy" zezwalające na postępowanie naruszające prawo kanoniczne oraz energicznie nauczał o potrzebie prawdziwego ewangelizmu oraz zwracania uwagi na wszystkie wymogi właściwej opieki pastoralnej nad trzodą.
    Grosseteste jako jeden z najgłębszych myślicieli Wieku Ewangelii pisał obszernie na temat zła jego czasów, powszechnej niewierze, podziałach w Kościele oraz przewadze herezji i występków. Rozpoznał, iż ten stan rzeczy ma swe źródła w zepsutym i światowym porządku papieskim. Chociaż w zasadzie pozostawał wierny papiestwu, był także otwarty w jego krytykowaniu. Odmówił zgody na haniebny nepotyzm, gdy żądano od niego, by przyjął siostrzeńca papieża na beneficjum w Lincoln, co ściągnęło na niego groźbę ekskomuniki. To, czy groźba została wykonana, czy nie, jest wątpliwe, lecz niezadowolenie Roberta Grosseteste zostało wyrażone wprost w memorandum, które stwierdza, iż:
    "Ci, którzy zasiadając na tym (rzymskim) biskupstwie są w szczególnym stopniu przedstawicielami Chrystusa i w tej mierze mają prawo, by ich słuchano we wszystkich rzeczach. Jeśli jednakże przez faworyzowanie niektórych lub z innych powodów nakazują to, co jest przeciwne przykazaniom i woli Chrystusowej, oddzielają siebie od Chrystusa oraz od wyobrażenia tego, czym powinien być papież, sami są winni odstępstwa i są przyczyną odstępstwa u innych. Niech Bóg broni, by tak miało być w tym biskupstwie! Dlatego też, niech ci, którzy ten urząd zajmują zważają na to, by nie czynili ani nie nakazywali czegokolwiek, co nie zgadza się z wolą Chrystusa."

Robert Grosseteste zmarł w 1253 roku w wieku około 78 lat i został pochowany w katedrze w Lincoln.

- informacje zaczerpnięte z miesięcznika religijnego "Teraźniejsza Prawda" nr 478.