Marcin  Luter    (1483 - 1546)



   1479-1874 okres Filadelfijski
           Wessel
           Savanarola
         - Luter
           Zwingli
           Hubmaier
           Serwetus
           Kranmer
           Browne
           Fox
           Wesley
           Campbell
           Miller


      Życie i główne nauki Lutra



Marcin Luter



 

Marcin Luter, wiodąca postać Reformacji, urodził się w Eisleben w Saksonii, niemieckim księstwie, w roku 1483. Studiował prawo na uniwersytecie w Erfurcie, ukończył studia w 1505 roku, po czym zaczął na tym uniwersytecie wykładać. Tego samego roku został mnichem zakonu augustianów. Duchownym został dwa lata później, a w 1508 roku został profesorem filozofii na nowo utworzonym uniwersytecie w Wittenberdze. Zostawszy doktorem teologii w 1512 roku uzyskał prawo wykładania i pisania na temat Biblii gdziekolwiek w chrześcijaństwie.

Nikczemny handel odpustami prowadzony przez Johanna Tetzla wkrótce obudził prawe oburzenie Lutra i dodał bodźca jego narastającym uczuciom niezadowolenia z papieskich doktryn i praktyk. 31 października 1517 roku przybił on do drzwi kościoła w Wittenberdze 95 tez, z których wszystkie były sprzeciwem wobec doktryn papiestwa. Wywołały one ogromną sensację w całym chrześcijaństwie i poważnie rozpoczęły Reformację. Luter, napiętnowany jako heretyk przez papieża Leona X, potępił ostrymi słowami doktryny o transsubstancjacji, ludzkiej nieśmiertelności oraz roszczenia papieża do zostania "cesarzem świata, królem nieba i Bogiem na ziemi". Publicznie spalił papieską bullę oświadczając, iż papiestwo jest Antychrystem.
    Luter, wezwany do stawienia się przed cesarzem na sejmie w Wormacji w 1521 roku, długo, jasno, pokornie i heroicznie bronił swego stanowiska kończąc pamiętnymi słowami: "Oto stoję. Nie mogę uczynić nic innego. Tak mi dopomóż Bóg! Amen!" Został on wtedy wyjęty spod prawa przez cesarza i zabrany do zamku w Wartburgu. Pracował tam przez około rok nad niemieckim Nowym Testamentem, tłumacząc go z greki.

Gdyby Luter umarł w Wartburgu, na jego reformatorskim dziele nie byłoby żadnego cienia, lecz doszedł on do wniosku, iż jego ruch zostanie zgnieciony, jeśli nie będzie szukał przyjaźni i wsparcia książąt cesarstwa. Idąc na kompromis w niemałej liczbie logicznych wniosków wypływających z jego zasad wraz z Melanchtonem, swym specjalnym pomocnikiem, współpracował w zamienianiu swego ruchu reformatorskiego w sektę, która stała się znaną jako Kościół Luterański. Co więcej, jego szczególne oświecenie w kwestii doktryny o usprawiedliwieniu z wiary nie przeszkodziło mu w przeciwstawianiu się innym prawdom nauczanym przez innych reformatorów. Jednakże, bez wątpienia był wierny wielkiej Prawdzie, której wyjaśnienie, wykorzystanie i obronę mu powierzono, co czynił umiejętnie i owocnie.

Pomimo swoich niedociągnięć Marcin Luter pozostaje bohaterem niesłychanych wydarzeń, jakie historia określa mianem Reformacji. Połączył wzniosłą wiarę i odwagę z głęboką pokorą i prostotą. Jego zalety umysłowe, moralne i religijne oraz jego praktyczne zdolności uczyniły z niego geniusza najwyższego rzędu, zyskując mu miejsce pośród najprzedniejszych z największych mężów w historii.

 

 

- informacje zaczerpnięte z miesięcznika religijnego "Teraźniejsza Prawda" nr 479.

 

 




Na poczatek

  Izrael Kultura Historia Turystyka Pomoc duchowa Żydzi w Polsce Czasy i Fakty

Copyright ©2003-2006 by Gedeon