------  OKRES  EFEZKI  ------



  -  Historia Kościoła
    33-69 okres Efezki
           69- 318 okres Smyrneński
           318-799 okres Pergamski
           799-1309 okres Tiatyrski
           1309-1479 okres Sardeski
           1479-1874 okres
                                                 Filadelfijski
           1874-1954 okres
                                                 Laodycejski




              Apostoł Paweł
              Apostoł Piotr
              Apostoł Andrzej
              Apostoł Jakub
              Apostoł Jan
              Apostoł Filip
              Apostoł Bartłomiej
              Apostoł Tomasz
              Apostoł Mateusz
              Apostoł Jakub Mniejszy
              Apostoł Tadeusz
              Apostoł Szymon Zelotes



 


33 - 69 r.n.e.    (Obj.2:1-7)

Okres Efezki - "Efez" oznacza pierwsze, pożądane. Podczas tego okresu nasz Pan trzymał siedem gwiazd w swojej prawej ręce. Posłannicy Kościołów - Apostołowie Paweł, Piotr, Jan i inni - byli pod wielkim wpływem i władzą naszego Pana Jezusa w tej epoce, iż ich nauki uznajemy za Jego nauki, wierząc, iż ich słowa tak naprawdę były Jego słowami.
    Ten okres Kościoła otrzymał pochwałę za swoją wierną, cierpliwą pracę oraz za rozpoznanie Prawdy i prawdziwych nauczycieli. Cechą charakterystyczną tego okresu było to, iż "wszystko opuściwszy, poszli za Nim" (Łukasz 5:11). Z radością przyjmowali "rozchwycenie swoich majętności", swojego mienia. Sprzedawali to, co mieli i dawali tym, którzy byli w potrzebie. Chociaż często nie mieli chleba w tym obecnym życiu, ale mieli Chleb Żywy i także obietnicę "drzewa żywota, które jest w pośrodku raju Bożego" (Objawienie 2:7).
    Okres Efezki miał 12 członków gwiezdnych, z których wszyscy byli Apostołami:
(1). Ap. Paweł (3-67); (2). Ap. Piotr (?-67); (3). Ap. Andrzej; (4). Ap. Jakub (?-44); (5). Ap. Jan (7-100); (6). Ap. Filip; (7). Ap. Bartłomiej; (8). Ap. Mateusz; (9). Ap. Tomasz; (10). Ap. Jakub (?-62); (11). Ap. Szymon; (12). Ap. Juda.

W latach 33-539 nasz Pan i Jego naśladowcy czynili dobre wyznanie przed wladzami świata tego, utrzymując, że On i Jego wierni byli wyłącznie głosem Boskiego Objawienia. Takim było dobre wyznanie Jezusa Chrystusa przed Piłatem. Takie same twierdzenie było przedstawione w pantonimie Św. Pawła przed Feliksem, Festusem i Agryppą. Podczas prześladowań przez rzymskich pogan w latach 64-313 to samo twierdzenie było głoszone przez wiernych w stosunkach z urzędnikami, gubernatorami i cesarzami rzymskimi.

 

- uczniowie wracają z Góry Oliwnej do Jerozolimy - Dz.Ap. 1:12-14;
            - mowa Piotra o konieczności uzupełnienia grona Dwunastu
                                                                        - Dz.Ap. 1:15-22;
            - wybór Macieja na dwunastego Apostoła - Dz.Ap. 1:23-26.

__________________________

PIĘĆDZIESIĄTNICA

- spłodzenie uczniów z Ducha Świętego - Dz.Ap. 2:1-4;
            - Apostołowie nauczają w różnych językach - Dz.Ap. 2:5-13;
            - pierwsze publiczne wystąpienie Piotra - Dz.Ap.2:14-36;
            - nawrócenie się i ochrzczenie trzech tysięcy Żydów - Dz.Ap. 2:37-41.

__________________________

PIERWOTNY KOŚCIÓŁ

- życie pierwotnego Kościoła - Dz.Ap. 2:42-47.

- Piotr i Jan udają się do Świątyni - Dz.Ap. 3:1;
            - uzdrowienie chromego - Dz.Ap. 3:2-10;
            - drugie publiczne wystąpienie Piotra - Dz.Ap. 3:11-26;
            - strażnicy arcykapłana aresztują Piotra i Jana - Dz.Ap. 4:1-3;
            - nawrócenie się około pięciu tysięcy Żydów - Dz.Ap. 4:4;
            - przesłuchanie Piotra i Jana przed Sanhedrynem - Dz.Ap. 4:5-7;
            - mowa Piotra przed Sanhedrynem - Dz.Ap. 4:8-12;
            - rozterki wewnątrz Sanhedrynu - Dz.Ap. 4:13-17;
            - Sanhedryn zabrania Piotrowi i Janowi nauczania w imię Jezusa
                                                                        - Dz.Ap. 4:18;
            - odpowiedz Piotra i Jana - Dz.Ap. 4:19,20;
            - uwolnienie Piotra i Jana - Dz.Ap. 4:21,22;
            - modlitwa pierwotnego Kościoła w obliczu nadchodzących prześladowań
                                                                        - Dz.Ap. 4:23-30;
            - napełnienie zgromadzonych uczniów Duchem Świętym - Dz.Ap. 4:31.

- miłość zespalająca pierwotny Kościół - Dz.Ap. 4:32-37.

- sprawa Ananiasza i Safiry - Dz.Ap. 5:1-11.

- cuda zdziałane przez Apostołów - Dz.Ap. 5:12-16;
            - aresztowanie Apostołów przed Sanhedryn - Dz.Ap. 5:17,18;
            - anioł Pański uwalnia Apostołów z więzienia - Dz.Ap. 5:19,20;
            - Apostołowie nadal nauczają w Świątyni - Dz.Ap. 5:21;
            - ponowne aresztowanie Apostołów - Dz.Ap. 5:22-26;
            - zarzuty Sanhedrynu postawione przeciwko Apostołom - Dz.Ap. 5:27,28;
            - odpowiedź Apostołów - Dz.Ap. 5:29-32;
            - wystąpienie Gamaliela przed Sanhedrynem - Dz.Ap. 5:33-39;
            - uwolnienie Apostołów po ubiczowaniu - Dz.Ap. 5:40,41;
            - Apostołowie nadal nauczają w Świątyni - Dz.Ap. 5:42.

- wybór siedmiu diakonów - Dz.Ap. 6:1-7;

- dyskusja diakona Szczepana z Żydami - Dz.Ap. 6:8-10;
            - aresztowanie diakona Szczepana pod fałszywymi zarzutami
                                                                        - Dz.Ap. 6:11,12;
            - przesłuchanie Szczepana przed Sanhedrynem - Dz.Ap. 6:13-7:1;
            - mowa Szczepana przed Sanhedrynem - Dz.Ap. 7:2-53;
            - oburzenie członków Sanhedrynu - Dz.Ap. 7:54-57;
            - ukamienowanie Szczepana - Dz.Ap. 7:58-60;

- wybuch prześladowań (na ich czele stał faryzeusz Szaweł) uczniów Jezusa w
                                    Jerozolimie - Dz.Ap. 8:1-3;
            - ucieczka wielu uczniów z Jerozolimy do Judei i Samarii
                                    (w mieście pozostali wyłącznie Apostołowie) - Dz.Ap. 8:1;

__________________________

PRACA W SAMARII

- diakon Filip naucza i uzdrawia w Samarii - Dz.Ap. 8:4-13;
            - Piotr i Jan udają się do Samarii - Dz.Ap. 8:14-16;
            - Apostołowie przez wkładanie rąk udzielają Ducha Świętego Żydom
                                    w Samarii - Dz.Ap. 8:17;
            - sprawa Szymona - Dz.Ap. 8:18-24;
            - Piotr i Jan wracają do Jerozolimy - Dz.Ap. 8:25;
            - diakon Filip nawraca etiopskiego urzędnika
                        (był to etiopski Żyd - wyznawca judaizmu) - Dz.Ap. 8:26-40.

__________________________

NAWRÓCENIE SZAWŁA

- Sanhedryn wysyła Szawła do Damaszku, by ścigał tam uczniów Jezusa
                                                                        - Dz.Ap. 9:1,2;
            - Chrystus objawia się Szawłowi blisko Damaszku (Szaweł traci wzrok)
                                                                        - Dz.Ap. 9:3-9;
            - Jezus wysyła Ananiasza, by poszedł do Szawła w Damaszku
                                                                        - Dz.Ap. 9:10-16;
            - Ananiasz uzdrawia Szawła - Dz.Ap. 9:17-19.
Szaweł nawrócił się w 34 roku.

- nawrócony Szaweł (Paweł) naucza wśród Żydów w Damaszku - Dz.Ap. 9:20-22;
            - Paweł ucieka z Damaszku przed nienawiścią Żydów - Dz.Ap. 9:23-25;
            - Paweł udaje się do Jerozolimy - Dz.Ap. 9:26;
            - Barnaba prowadzi Pawła do Apostołów - Dz.Ap. 9:27,28.

- Paweł naucza w Jerozolimie wśród Żydów pochodzących z hellenistycznych
                                    krajów - Dz.Ap. 9:29.

- Paweł udaje się do Cezarei, a następnie do Tarsu - Dz.Ap. 9:30.

__________________________

ŁASKA BOŻA WYCHODZI DO POGAN

- rozwój zgromadzeń uczniów Jezusa w Judei, Galilei i Samarii - Dz.Ap. 9:31.

W okresie pomiędzy październikiem 36 roku a październikiem 39 roku odbyło się drugie powołanie Żniwa Wieku Żydowskiego. W tym okresie Jezus i Apostołowie powołali wielu Żydów i Pogan, zaczynając od Korneliusza.
    Równocześnie miało miejsce drugie przesiewanie Żniwa Wieku Żydowskiego. Było ono na gruncie niedowiarstwa (Dz.Ap.9:23-26; 11:2; Gal. 1:17,18).

- Piotr obchodzi wszystkie zgromadzenia uczniów - Dz.Ap. 9:32;
            - uzdrowienie sparaliżowanego w Lidzie - Dz.Ap. 9:33,34;
            - liczni Żydzi z Liddy i Saronu nawracają się - Dz.Ap. 9:35;
            - wskrzeszenie Tobity w Jaffie - Dz.Ap. 9:36-41;
            - nawrócenie się wielu Żydów z Jaffy - Dz.Ap. 9:42,43;

- anioł Pański objawia się poganinowi Korneliuszowi, mieszkającemu w Cezarei
                                                                        - Dz.Ap. 10:1-8;
            - Piotr ma widzenie od Pana w Jaffie - Dz.Ap. 10:9-16;
            - posłańcy od Korneliusza przychodzą do Piotra do Jaffy - Dz.Ap. 10:17-22;
            - Piotr udaje się do Cezarei, do Korneliusza - Dz.Ap. 10:23,24;
            - mowa Piotra do domowników Korneliusza - Dz.Ap. 10:25-43;
            - zstąpienie Ducha Świętego na pierwszych pogan (dom Korneliusza)
                                                                        - Dz.Ap. 10:44-46;
            - Piotr chrzci domowników Korneliusza - Dz.Ap. 10:47,48;
            - Piotr wraca do Jerozolimy i opowiada o powołaniu pogan - Dz.Ap. 11:1-18.

__________________________

ROZWÓJ PIERWOTNEGO KOŚCIOŁA

- uczniowie Jezusa, uciekający z Jerozolimy po ukamienowaniu Szczepana,
                        osiedlają się w Fenicji, na Cyprze i w Antiochii - Dz.Ap. 11:19;
W 37 roku założono Kościół w Antiochii. Był to początek rozpowszechniania się chrześcijaństwa w pogańskim środowisku hellenistycznym.
            - nawrócenie się licznych Żydów na Cyprze i w Cyrenie - Dz.Ap. 11:20,21;
            - Apostołowie wysyłają do Antiochii Barnabę - Dz.Ap. 11:22-24;
            - Barnaba odszukuje w Tarsie Pawła, i wspólnie nauczają w Antiochii
                                                                        - Dz.Ap. 11:25,26;
            - nazwanie uczniów Jezusa w Antiochii chrześcijanami - Dz.Ap. 11:26;
            - chrześcijanie z Antiochii wysyłają poprzez Pawła i Barnabę
                        pomoc dla zgromadzenia jerozolimskiego, podczas głodu w Judei
                                                                        - Dz.Ap. 11:27-30.

__________________________

PRZEŚLADOWANIA

W latach 37-41 panował cesarz rzymski Gajusz Juliusz Cezar Kaligula. Początkowo zaniechał on procesów o obrazę majestatu, wkrótce jednak rozpoczął rządy okrutne, trwonił pieniądze i żądał dla siebie czci boskiej. Zginął zamordowany przez spiskowców.
  W 40 roku po raz pierwszy ogłoszono cesarza bogiem. Był to cesarz rzymski Gajusz Juliusz Cezar Kaligula.

W latach 41-54 panował cesarz rzymski Tyberiusz Klaudiusz Neron. Był to człowiek o zainteresowaniach naukowych, zdolny władca, który wzmocnił władzę cesarską.
  W 43 roku południowa część Brytanii stała się prowincją rzymską. W 45 roku Mauretania w północnej Afryce stała się prowincją rzymską, a w 46 roku Tracja stała się prowincją rzymską.

- Herod Agryppa rozpoczyna prześladowania chrześcijan - Dz.Ap. 12:1;
            - ścięcie mieczem Apostoła Jakuba i uwięzienie Piotra - Dz.Ap. 12:2-4;
W 44 roku Herod zamordował Apostoła Jakuba.
            - anioł Pański uwalnia Piotra z więzienia - Dz.Ap. 12:5-11;
            - reakcje na uwolnienie Piotra - Dz.Ap. 12:12-17;
            - Herod Agryppa skazuje na śmierć strażników pilnujących Piotra
                                                                        - Dz.Ap. 12:18,19.

__________________________

W okresie od października 46 roku do października 49 roku odbyło się trzecie powołanie Żniwa Wieku Żydowskiego. W tym okresie Jezus i Apostołowie zapraszali Żydów i Pogan, zwłaszcza przez pierwszą i drugą podróż misjonarską Apostoła Pawła.
  W tym samym czasie miało miejsce trzecie przesiewanie Żniwa Wieku Żydowskiego. Odbyło się ono na tle kombinacjonizmu - połączenie się chrześcijaństwa z Zakonem Żydowskim (Dz.Ap. 15:1; Gal. 3:1-13; 4:8-5:12).

PIERWSZA PODRÓŻ MISYJNA APOSTOŁA PAWŁA

Pierwsza podróż misyjna Apostoła Pawła do Azji w towarzystwie Barnaby, odbyła się w okresie około 46-48 roku.
- Paweł i Barnaba wracają z Jerozolimy do Antiochii - Dz.Ap. 12:24,25;
            - wysłanie Pawła i Barnaby w pierwszą podróż misyjną - Dz.Ap. 13:1-3;
            - Paweł i Barnaba płyną na Cypr - Dz.Ap. 13:4;
            - działalność wśród Żydów na Cyprze - Dz.Ap. 13:5-12.

- Paweł i Barnaba płyną do Azji Mniejszej, do Perge - Dz.Ap. 13:13;
            - Paweł naucza w synagodze w Antiochii Pizydejskiej - Dz.Ap. 13:14-41;
            - wielkie tłumy słuchają nauk Pawła - Dz.Ap. 13:42-44;
            - Żydzi przeciwstawiają się Pawłowi - Dz.Ap. 13:45;
            - Paweł i Barnaba zwracają się w stronę pogan, którzy chętnie przyjmują
                                    prawdę - Dz.Ap. 13:46-49;
            - Żydzi wyrzucają Pawła i Barnabę z Antiochii Pizydejskiej - Dz.Ap. 13:50.

- Paweł i Barnaba udają się do Ikonium w Anatolii (Azja Mniejsza)
                                                                        - Dz.Ap. 13:51,52;
            - nauczanie i podziały w Ikonium - Dz.Ap. 14:1-5.

- Paweł i Barnaba uchodzą przed prześladowaniami do Likonii,
                        małego kraju u podnóża gór Taurus - Dz.Ap. 14:6,7;
            - tłum uznaje Pawła i Barnabę za bogów - Dz.Ap. 14:11-13;
            - mowa Pawła i Barnaby do tłumów - Dz.Ap. 14:14-18;
            - Żydzi z Antiochii i Ikonium podburzają tłum i próbują ukamienować Pawła
                                                                        - Dz.Ap. 14:19;
            - dalsza działalność Pawła i Barnaby w kraju Likonii - Dz.Ap. 14:20-23.

- Paweł i Barnaba wracają do Perge i płyną do Antiochii - Dz.Ap. 14:24-28.

__________________________

NARADA APOSTOŁÓW W JEROZOLIMIE

- spory w Antiochii odnośnie potrzeby zachowywania Prawa Mojżeszowego
                                                                        - Dz.Ap. 15:1,2;
            - Paweł i Barnaba udają się do Jerozolimy by wyjaśnić temat sporów
                                                                        - Dz.Ap. 15:2.

Przed naradą apostołów w Jerozolimie został napisany List Jakuba.

- Paweł i Barnaba nauczają podczas podróży przez Fenicję i Samarię
                                                                        - Dz.Ap. 15:3.

Narada Apostołów w Jerozolimie odbyła się około 48 roku.
- spory podczas narady Apostołów w Jerozolimie - Dz.Ap. 15:4-6;
            - mowa Piotra - Dz.Ap. 15:7-11;
            - Paweł i Barnaba opowiadają o głoszeniu prawdy wśród pogan
                                                                        - Dz.Ap. 15:12;
            - mowa Jakuba - Dz.Ap. 15:13-21;
            - decyzja Apostołów - Dz.Ap. 15:22-29.

- Paweł, Barnaba, Juda i Sylas udają się z listem apostolskim do Antiochii
                                                                        - Dz.Ap. 15:30-32.

- Juda wraca do Jerozolimy - Dz.Ap. 15:33,34;
            - Paweł i Barnaba nauczają w Antiochii - Dz.Ap. 15:35.

__________________________

DRUGA PODRÓŻ MISYJNA APOSTOŁA PAWŁA

Druga podróż misyjna Apostoła Pawła, odbyła się w okresie około 48-49 roku.

- spór pomiędzy Pawłem i Barnabą o osobę Marka - Dz.Ap. 15:36-38;
            - Barnaba z Markiem płyną na Cypr - Dz.Ap. 15:39;
            - Paweł z Sylasem idą przez Syrię i Cylicję - Dz.Ap. 15:40,41.

- Paweł i Sylas przybywają do Derbe i Listry w Azji Mniejszej - Dz.Ap. 16:1;
            - Paweł obrzezuje Tymoteusza,
                        który przyłącza się do niego w dalszej podróży misyjnej
                                                                        - Dz.Ap. 16:2-5.

- Paweł, Sylas i Tymoteusz przechodzą przez Azję Mniejszą nie nauczając
                                                                        - Dz.Ap. 16:6-8;
            - Paweł ma widzenie od Pana - Dz.Ap. 16:9.

- Paweł, Sylas i Tymoteusz udają się do Macedonii - Dz.Ap. 16:10-12;
            - nawróceni w Filippi - Dz.Ap. 16:13-15;
            - uzdrowienie opętanej - Dz.Ap. 16:16-18;
            - aresztowanie i wychłostanie Pawła - Dz.Ap. 16:19-24;
            - cudowne uwolnienie Pawła i Sylasa z więzienia - Dz.Ap. 16:25-34;
            - przeprosiny za bezprawne uwięzienie - Dz.Ap. 16:35-39.

- Paweł, Sylas i Tymoteusz udają się do Lidii - Dz.Ap. 16:40.

- Paweł, Sylas i Tymoteusz udają się do Tesaloniki - Dz.Ap. 17:1;
            - Paweł naucza w synagodze - Dz.Ap. 17:2-4;
            - Żydzi próbują prześladować chrześcijan w Tesalonice - Dz.Ap. 17:5-9.

- Paweł, Sylas i Tymoteusz udają się do Berei - Dz.Ap. 17:10;
            - Bereiczycy gorliwie badają Pisma wspólnie z Pawłem - Dz.Ap. 17:11,12;
            - Żydzi z Tesaloniki podburzają mieszkańców Berei przeciwko Pawłowi
                                                                        - Dz.Ap. 17:13.

- Paweł udaje się do Aten (Sylas i Tymoteusz pozostają w Berei)
                                                                        - Dz.Ap. 17:14,15;
            - oburzenie Pawła na bałwochwalstwo Aten - Dz.Ap. 17:16;
            - Paweł naucza w synagodze - Dz.Ap. 17:17;
            - Grecy prowadzą Pawła na Areopag - Dz.Ap. 17:18-21;
            - mowa Pawła przed Areopagiem - Dz.Ap. 17:22-31;
            - reakcje Ateńczyków - Dz.Ap. 17:32-34.

- Paweł udaje się do Koryntu - Dz.Ap. 18:1;
            - Paweł wyrabia namioty i naucza w synagodze w Koryncie - Dz.Ap. 18:2-4;
            - Sylas i Tymoteusz dołączają do Pawła w Koryncie - Dz.Ap. 18:5;
            - działalność Pawła w Koryncie - Dz.Ap. 18:6-11;
            - Żydzi oskarżają Pawła przed prokonsulem Gallio - Dz.Ap. 18:12-17.

- Paweł z Pryscyllą i Akwilą płyną do Syrii - Dz.Ap. 18:18;
            - Paweł naucza w Efezie - Dz.Ap. 18:19-21.

- Paweł płynie do Cezarei i udaje się do Jerozolimy, a następnie wraca do
                                          Antiochii - Dz.Ap. 18:22.

W latach 53-156 żył i działał Polikarp, członek gwiezdny okresu Smyrneńskiego.

__________________________

W latach 54-68 panował cesarz rzymski Neron Klaudiusz Cezar. Był władcą okrutnym, wymordował wiele osób ze swego otoczenia, w tym także własną matkę. Pierwszy rozpoczął masowe prześladowania chrześcijan.

W okresie od października 56 roku do października 59 roku odbyło się czwarte powołanie Żniwa Wieku Żydowskiego. W tym okresie Jezus i Apostołowie czynili je zwłaszcza przez trzecią podróż misjonarską Pawła.
Równocześnie miało miejsce czwarte przesiewanie Żniwa Wieku Żydowskiego. Odbyło się ono na tle reformizmu, wspomnianego w opisie Pawła do starszych w Efezie (Dz.Ap. 20:17-38) i środkującego się w jego doświadczeniach w Judei (Dz.Ap. 21:15-27:1).

TRZECIA PODRÓŻ MISYJNA APSTOŁA PAWŁA

- Paweł udaje się do Galacji i Frygii - Dz.Ap. 18:23.

- nawrócony Żyd Apollos naucza w Efezie - Dz.Ap. 18:24,25;
            - Pryscylla i Akwila objaśniają prawdę Apollosowi - Dz.Ap. 18:26;
            - Apollos udaje się do Achai - Dz.Ap. 18:27,28.

- Paweł przybywa do Efezu - Dz.Ap. 19:1;
            - działalność Pawła w okolicy Efezu - Dz.Ap. 19:2-20;
W Efezie Paweł napisał 1 List do Koryntian, List do Galatów i List do Filipian.
            - Paweł wysyła Tymoteusza i Erasta do Macedonii - Dz.Ap. 19:21,22;
            - Demetriusz wywołuje rozruch antychrześcijański w Efezie
                                                                        - Dz.Ap. 19:23-40.

- Paweł udaje się do Macedonii - Dz.Ap. 20:1.
W Macedonii Paweł napisał 2 List do Koryntian.

- Paweł przybywa do Grecji - Dz.Ap. 20:2;
            - Żydzi z Grecji knują spisek przeciwko Pawłowi - Dz.Ap. 20:3.
W Koryncie Paweł napisał List do Rzymian.

- Paweł płynie do Azji Mniejszej, do Troady - Dz.Ap. 20:4-6;
            - wskrzeszenie młodzieńca w Troadzie - Dz.Ap. 20:7-12.

- Paweł udaje się do Assos - Dz.Ap. 20:13;
            - Paweł płynie do Mityleny - Dz.Ap. 20:14;
            - Paweł płynie do Miletu - Dz.Ap. 20:15,16;
            - w Milecie żegna się ze starszymi z Efezu - Dz.Ap. 20:17-38.

- Paweł płynie przez wyspę Rodos do portu Patra w Azji Mniejszej - Dz.Ap. 21:1;
            - Paweł płynie do Fenicji, do Tyru - Dz.Ap. 21:2,3;
            - uczniowie w Tyrze odradzają Pawłowi dalszej podróży do Jerozolimy
                                                                        - Dz.Ap. 21:4-6.

- Paweł płynie do Ptolemaidy (Akko) - Dz.Ap. 21:7;
            - Paweł przybywa do Cezarei, do domu diakona Filipa - Dz.Ap. 21:8,9;
            - prorok prorokuje o uwięzieniu Pawła w Jerozolimie - Dz.Ap. 21:10-15.

- Paweł przybywa do Jerozolimy - Dz.Ap. 21:16-26.

__________________________

UWIĘZIENIE APOSTOŁA PAWŁA

- Żydzi z Azji Mniejszej robią tumult w Świątyni przeciwko Pawłowi
                                                                        - Dz.Ap. 21:27-30;
            - żołnierze rzymscy przerywają tumult i aresztują Pawła - Dz.Ap. 21:31-36;
            - Paweł prosi trybuna o zgodę na przemówienie do tłumu - Dz.Ap. 21:37-40;
            - mowa Pawła do Żydów - Dz.Ap. 22:1-21;
            - oburzenie Żydów - Dz.Ap. 22:22,23;
            - Paweł oświadcza żołnierzom rzymskim, że jest Rzymianinem
                                                                        - Dz.Ap. 22:24-29.

- przesłuchanie Pawła przed Sanhedrynem - Dz.Ap. 22:30;
            - spór Pawła z arcykapłanem Ananiaszem - Dz.Ap. 23:1-5;
            - Paweł wywołuje spór pomiędzy faryzeuszami i saduceuszami
                                                                        - Dz.Ap. 23:6-10.

- w nocy Pan objawia się Pawłowi w więzieniu - Dz.Ap. 23:11.

- Żydzi postanawiają zabić Pawła - Dz.Ap. 23:12-15;
            - Rzymianie dowiadują się o spisku na życie Pawła - Dz.Ap. 23:16-30;
            - żołnierze rzymscy odprowadzają Pawła do więzienia Heroda w Cezarei
                                                                        - Dz.Ap. 23:31-35.

- Żydzi oskarżają Pawła przed namiestnikiem Feliksem - Dz.Ap. 24:1-9;
            - mowa Pawła przed namiestnikiem Feliksem - Dz.Ap. 24:10-21;
            - namiestnik Feliks odracza sprawę - Dz.Ap. 24:22,23.

- przesłuchanie Pawła przez namiestnika Feliksa, odbyte w obecności jego żony
                                                                        - Dz.Ap. 24:24-26.

- Paweł pozostaje w więzieniu w Cezarei przez dwa lata - Dz.Ap. 24:27.

- Żydzi wnoszą skargę przeciwko Pawłowi przed kolejnego namiestnika, Festusa
                                                                        - Dz.Ap. 25:1-5;
            - zarzuty Żydów - Dz.Ap. 25:6,7;
            - Paweł odwołuje się do sądu przed Cezarem - Dz.Ap. 25:8-12.

- spotkanie namiestnika Festusa z królem Agryppą - Dz.Ap. 25:13-22;
            - Fostus stawia Pawła przed królem Agryppą - Dz.Ap. 25:23-27;
            - mowa Pawła przed królem Agryppą - Dz.Ap. 26:1-32.

- żołnierze rzymscy wiozą Pawła w stronę Rzymu, na sąd przed Cezarem
                                                                        - Dz.Ap. 27:1-13;
            - wielki sztorm na Adriatyku - Dz.Ap. 27:14-22;
            - anioł Pański pociesza Pawła - Dz.Ap. 27:23-26;
            - marynarze próbują uciec ze statku - Dz.Ap. 27:27-32;
            - Paweł pociesza ludzi na statku - Dz.Ap. 27:33-38;
            - statek osiada na mieliźnie przy wyspie Malta - Dz.Ap. 27:39-41;
            - żołnierze, więźniowie i załoga statku bezpiecznie lądują na Malcie
                                                                        - Dz.Ap. 27:42-44.

- gościnność mieszkańców Malty - Dz.Ap. 28:1,2;
            - ukąszenie Pawła przez węża - Dz.Ap. 28:3-6;
            - uzdrowienie namiestnika Publiusza - Dz.Ap. 28:7,8;
            - inne uzdrowienia Pawła na Malcie - Dz.Ap. 28:9,10.

- żołnierze rzymscy przewożą Pawła do Rzymu - Dz.Ap. 28:11-14;
            - Paweł mieszka w Rzymie w areszcie domowym - Dz.Ap. 28:15,16;
            - spotkanie Pawła z Żydami w Rzymie - Dz.Ap. 28:17-22;
            - Paweł naucza Żydów - Dz.Ap. 28:23;
            - spory pomiędzy Żydami i mowa Pawła - Dz.Ap. 28:24-28.

- Paweł przez dwa lata przebywa w areszcie domowym w Rzymie i naucza
                                                                        - Dz.Ap. 28:29-31.
W czasie uwięzienia w Rzymie Paweł napisał Listy do Kolosan, Filemona i Efezjan.

W latach 59-61 wybuchło powstanie w Brytanii, które zostało krwawo stłumione przez Rzymian.

Dzieje Apostolskie napisał ewangelista Łukasz, przed 62 rokiem.

W 62 roku wybuchł wielki pożar Rzymu, o którego wywołanie Neron oskarżył chrześcijan. Było to pretekstem rozpoczęcia krwawych prześladowań chrześcijan.

__________________________

DALSZA DZIAŁALNOŚĆ APOSTOŁA PAWŁA

- W 62r. po procesie uniewinniającym, Paweł wyszedł z więzienia i udał się do
                        Efezu - 1 Tym. 1:3;
            - Paweł następnie udaje się na wyspę Kretę - Tytus 1:5;
            - Paweł przybywa do Macedonii, gdzie pisze list do Tymoteusza,
                        który przebywa w Efezie.
W Macedonii Paweł pisze List do Tytusa i 1 List do Tymoteusza.

W okresie od lutego 63 roku do czerwca 66 roku odbyło się piąte powołanie Żniwa Wieku Żydowskiego. Jezus i Apostołowie rozpoczęli je mniej niż rok po uwolnieniu Pawła z jego pierwszego uwięzienia w Rzymie.
  Równocześnie odbyło się piąte przesiewanie Żniwa Wieku Żydowskiego. Odbyło się ono na tle kontradykcjonizmu - na tle Przymierzy, Ofiary za grzech i Pośrednika (Żyd. 13:23,24).

Około 63 roku został napisany 1 List Piotra. Około 65 roku został napisany 2 List Piotra.

W latach 64-313 trwały prześladowania chrześcijan ze strony pogańskiego Rzymu.

W 67 roku Apostoł Paweł został ponownie uwięziony w rzymskim wiezieniu, gdzie pisze 2 List do Tymoteusza i List do Żydów. Paweł zostaje ścięty w Rzymie.

W 68 roku, po samobójstwie Nerona wybucha wojna domowa pomiędzy rzymskimi legionami, które obwoływały swoich wodzów cesarzami. Walki trwały przez dwa lata.

W październiku 69 roku nastąpił koniec Żniwa Wieku Żydowskiego.

 

--------------------------------------------------

    CIĄG DALSZY HISTORII KOŚCIOŁA: 69-318 - Okres Smyrneński

 

Na poczatek

  Izrael Kultura Historia Turystyka Pomoc duchowa Żydzi w Polsce Czasy i Fakty

Copyright ©2003-2006 by Gedeon